നിന്റെ വർഷപ്രിയ

തോഴാ നിനക്കെന്തിനീ പക
അവളൊരിക്കൽ നിന്റെയായിന്നെല്ലോ,
നിന്നെയവൾ ഹൃദയത്തിലേറ്റിയിരുന്നല്ലോ,
മൌനത്തിന്റെ താഴ്വരകൾ
മെല്ലെയിറങ്ങി നീയവൾക്കൊപ്പം
പ്രണയത്തിന്റെ കുന്നുകൾ-
കൈകോർത്ത് കയറിയതും,
അതിനപ്പുറമൊരു തടാകത്തിൽ-
നീന്തിത്തുടിച്ചതും
കുളിരകറ്റാൻ ചൂടേകിയതും
മറന്നുവോ തോഴാ
നീ ആഞ്ഞുകുത്തിയപ്പോഴും
അവളുടെ ഹൃദയം നിലച്ചില്ല.
വേദനിച്ചെങ്കിലും,കരഞ്ഞില്ല.
ഇന്നും നിക്കായ് തുടിക്കുന്ന മനവുമായ്
ഒരു ചോദ്യം മാത്രം
‘എന്തിനെന്റെ തണൽ നീയകറ്റി?'
ഉത്തരം നൽകൂ പ്രിയതോഴാ..
“ആരോടായിരുന്നു പക?”
നിന്റെ പ്രണയത്തോടോ..